Odszkodowanie za wypowiedzenie umowy o pracę wypłacone pracownikowi na podstawie ugody pozasądowej nie może korzystać z wyłączenie z podstawy podatku dochodowego od osób fizycznych. Pracodawca jako płatnik musi więc odprowadzić od tego typu świadczenia podatek a następnie jego kwotę wykazać łącznie z innymi dochodami ze stosunku pracy w informacji PIT-11 (bądź PIT-40 w przypadku dokonywania rocznego obliczenia podatku pracownika).
Potwierdził to Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 25 listopada 2016 r. (sygn. 3063-ILPB1-1.4511.218.2016.2.PP), w której zawarto następującą argumentację:
„(…) Z literalnego brzmienia powołanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy jednoznacznie wynika, że nie wszystkie odszkodowania otrzymywane przez osoby fizyczne są wolne od podatku dochodowego. Zakres zwolnienia wynikający z ww. art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy obejmuje tylko odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw za wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a-g tego przepisu.
Natomiast uregulowanie zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g ww. ustawy wskazuje że, z przedmiotowego zwolnienia wyłączone zostały odszkodowania wynikające z zawartych umów i ugód innych niż ugody sądowe.
Aby zatem wypłacone odszkodowanie korzystało ze zwolnienia na podstawie wskazanego powyżej przepisu, muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:
- wysokość odszkodowania lub zasady jego ustalania muszą wynikać z przepisów odrębnych ustaw,
- podstawą przyznania odszkodowania nie może być zawarta umowa lub ugoda pozasądowa.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca wypowiedział pracownikowi umowę o pracę. Pracownik zakwestionował wypowiedzenie stosunku pracy, co spowodowało powstanie sporu pomiędzy pracownikiem a pracodawcą. W celu polubownego rozwiązania ww. sporu strony zawarły ugodę pozasądową, w której wspólnie ustaliły, że pracodawca wypłaci pracownikowi odszkodowanie w kwocie 10.000 zł. W zamian za wypłatę przedmiotowego odszkodowania pracownik zobowiązał się wycofać w całości złożony przez siebie pozew przeciwko pracodawcy. W związku z powyższym po stronie Wnioskodawcy – jak wynika to z treści całego wniosku – powstały wątpliwości, czy ciążą na nim obowiązki płatnika, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a wynikające z faktu wypłaty pracownikowi ustalonego wspólnie przez strony odszkodowania w kwocie 10.000 zł.
Mając na uwadze powyższe należy podkreślić, że ugoda jest jednym z typów umów regulowanych przez ustawę z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.). Zgodnie z art. 917 ww. ustawy, przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego, w tym w celu aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by ustalić spór istniejący lub mogący powstać.
Ponadto, należy wskazać, że podstawą nabycia prawa do odszkodowania wypłacanego przez pracodawcę pracownikowi lub byłemu pracownikowi jest łączący ich obecnie lub uprzednio stosunek pracy, a zatem odszkodowanie takie stanowi przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w ww. art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten nie jest w omawianym przypadku wolny od opodatkowania (w tym nie podlega zwolnieniu, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g ustawy), gdyż należne pracownikowi odszkodowanie wynika z zawartej ugody innej niż ugoda sądowa. Tym samym pracodawca dokonujący wypłaty ww. odszkodowania ma obowiązek jako płatnik podatku dochodowego – zgodnie z dyspozycją zawartą w przepisie art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – potrącić i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy, a następnie kwotę odszkodowania wykazać łącznie z innymi dochodami ze stosunku pracy w informacji PIT-11 (bądź PIT-40 w przypadku dokonywania rocznego obliczenia podatku).
Reasumując stwierdzić należy, że przychód pracownika z tytułu wypłaty ww. odszkodowania podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a na Wnioskodawcy ciążą w związku z tym obowiązki płatnika wynikające z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. (…)”.
